In deze rubriek leest u inspirerende verhalen van inwoners uit gemeente De Bilt die belangeloos een stapje extra zetten voor hun omgeving. Deze editie: Margareth Broek.

Het geluk van geven
Margareth Broek is ondernemer én een toegewijde vrijwilliger. Naast het runnen van haar communicatiebureau en de drukkerij in De Bilt zet ze zich met hart en ziel in voor anderen. Zo komt ze in actie voor de Open Monumentendag, de zorg voor ouderen of mensen met een beperking. In de lente en zomer stapt ze regelmatig op de duo-fiets om samen met ouderen een frisse neus te halen en mooie momenten te delen.
De ontdekking van de duo-fiets
Margareth ontdekte haar liefde voor het fietsen met zorgbehoevende ouderen toen haar ouders zorgafhankelijk werden. "Mijn moeder had Alzheimer en mijn vader vond het fijn om eropuit te gaan. Drie keer per week reed ik naar Maassluis, waar ze in een zorginstelling zaten. Mijn vader en ik maakten samen fietstochtjes op een duo-fiets. Dat was geniaal! Op de fiets hadden we de mooiste gesprekken. We fietsten naar nieuwe wijken die hij nog wilde zien of naar zijn geboortehuis. Vaak eindigden we bij de haven, waar onze koffie al klaarstond: voor mij een cappuccino, voor hem een borreltje."
Toen haar ouders kort na elkaar overleden, wist Margareth dat ze wilde blijven fietsen met ouderen. "Eerst dacht ik: ik blijf fietsen in Maassluis. Maar dat was niet praktisch. Ik besloot een zorginstelling in de buurt te zoeken. Bij De Koperwiek, waar veel mensen met Alzheimer wonen, hadden ze helaas geen duo-fiets. Ik kon wel wandelen met bewoners, maar ik wist dat fietsen iets was wat ik echt vol zou houden."
Een muzikaal project
Tijdens de coronaperiode, die frustrerende tijd waarin zorgbehoevende Alzheimerpatiënten in een isolement moesten leven, zag ze hoe iemand een oude draaischijftelefoon ombouwde tot een jukebox. Na het draaien van een nummer speelde er een liedje van vroeger. "Mensen met Alzheimer hebben vaak nog een goed langetermijngeheugen. Ze vergeten misschien wat er net is gebeurd, maar een oude telefoon en liedjes van vroeger herkennen ze meteen. Ik vond dit zo’n geweldig idee! Door een oproep op social media tikte ik tien ouderwetse draaischijf telefoons op de kop die ik bij het repaircafé liet ombouwen. Daarna doneerde ik ze aan zorginstellingen in de buurt."
Dit project bracht haar in contact met Huize Het Oosten, een zorginstelling in Bilthoven. "Een vriendin van mij zit in de raad van bestuur. Ik vertelde haar dat ik graag met bewoners wilde fietsen. Daar hadden ze wél een duo-fiets beschikbaar! Sinds de coronamaatregelen zijn versoepeld, heb ik al 22 ritjes gemaakt. Eerst met mevrouw Kitty, en na haar overlijden met mevrouw Hulsbeek."
Fietsen zonder haast
Margareth plant haar fietstochten spontaan. "Als het mooi weer is en ik tijd heb in het weekend, stuur ik een mail naar de zorginstelling met de vraag of er iemand zin heeft om te fietsen. Dan kijken ze wie een goede dag heeft en voldoende energie."
Elke rit is bijzonder. "Vorige zomer fietste ik met mevrouw Hulsbeek door Bilthoven, langs prachtige rododendronstruiken vol paarse bloemen. ‘Wat een mooie oranje bloemen,’ zei ze opeens. Ik beaamde dat. Het heeft geen zin om iemand met Alzheimer te corrigeren. Dat maakt hen alleen maar verdrietig, leerde ik van mijn moeder. Na de fietstocht drinken we altijd een kopje koffie in de Dorpsstraat, met een lekker gebakje erbij."
Vrijwilligerswerk in de wintermaanden
Buiten het fietsseizoen blijft Margareth actief als vrijwilliger. "Bij Huize Het Oosten begeleid ik zo nu en dan bewoners naar concerten van jonge musici. Ik blijf dan zelf ook luisteren, want ik hou daar zelf ook van. Maar ook als de bewoners een griepprik moeten halen ben ik er om ze te begeleiden van en naar hun appartement. Nu is er ook een initiatief om uitstapjes naar musea of parken te organiseren. Daar heb ik me direct voor aangemeld."
Maar haar hulp reikt verder dan alleen deze zorginstelling. "Ik las een keer een oproep van Zideris, een woonplek voor mensen met een verstandelijke beperking. Ze zochten naaispullen. Ik kocht wat spullen bij de kringloopwinkel voor ze en bracht het langs. Kleine moeite voor mij, maar ik wist dat het goed besteed werd. Daarnaast zet ik me ook vrijwillig in voor de Open Monumentendag, iets totaal anders. Daar draag ik bij door mijn communicatiekennis en expertise in te zetten."
Geven maakt gelukkig
Margareth groeide op in een gereformeerd gezin, waar hard werken en omzien naar anderen vanzelfsprekend waren. Maar ik doe het niet alleen uit plichtsgevoel. Ik word er zelf ook blij van. Als ik mevrouw Hulsbeek zie genieten van haar gebakje na een fietstocht, dan voel ik me gelukkig."
Haar vriendinnen van ‘The Harbour Club’ (serviceclub bestaande uit ondernemende vrouwen) kennen Margareth inmiddels en weten dat ze liever geeft dan krijgt. Ze verrasten haar daarom op haar feestje met een cheque om ‘iets goeds’ mee te doen. "Ik besloot bewoners van Zideris te trakteren op koffie met wat lekkers bij restaurant Settlers in Bilthoven. Ik ken de eigenaar, dus het was snel geregeld. De bewoners mochten bestellen wat ze wilden. Toen ik de rekening kreeg was dat boven het budget. Dat vond ik geen probleem, ik had al besloten dat ik dit bedrag zelf zou bijleggen. De eigenaar van het restaurant vond het echter zo’n mooi initiatief dat hij besloot de rest voor eigen rekening te nemen. Dat soort momenten maken mij echt gelukkig."
Een klein gebaar, een groot verschil
Voor Margareth draait vrijwilligerswerk niet om grootschalige projecten, maar om de kleine momenten van geluk die ze met anderen deelt. "Iedereen kan iets doen. Of het nu een fietstochtje is, een kop koffie, of een kleine donatie aan een goed doel—het maakt echt een verschil. En het mooiste is: je krijgt er zoveel waardering en geluk voor terug."
Kent u of bent u iemand die zich inzet voor de Biltse samenleving en wilt u hierover vertellen? Mail dan een korte omschrijving van uw activiteiten naar gemeentenieuws@debilt.nl. Wie weet bent u de volgende 'Inwoner in beeld'.